27 maja 2019 r. w Pałacu na Wyspie, warszawskich Łazienkach Królewskich odbyła się uroczysta gala laureatów 39. Konkursu na Wydarzenie Muzealne Roku Sybilla 2018. Wydarzenie organizowane jest przez Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, a jego celem jest wyłonienie najwybitniejszych dokonań w sferze działalności muzealnej zgłoszonych przez muzea z całej Polski. W jury konkursowym zasiedli wybitni przedstawiciele świata nauki i kultury, powołani przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Tegoroczny konkurs odbył się w ramach nowego regulaminu organizacyjnego ze zmniejszoną liczbą kategorii konkursowych, nie pomijających jednak żadnej z muzealnych aktywności. W 6 kategoriach jurorzy wybrali po trzy najlepsze projekty. Wśród wyróżnionych projektów zgłoszonych w kategorii WYSTAWY CZASOWE znalazła się także jubileuszowa wystawa pt. „Zbudowaliśmy to miasto” przygotowana przez stalowowolskie Muzeum. O statuetkę Sybilli w tej kategorii muzeum rywalizowało z wystawą „Marcello Bacciarelli. Najpiękniejsze portrety” przygotowaną przez Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum oraz nagrodzoną ekspozycją „Leon Tarasewicz” opracowaną przez muzealników Muzeum Architektury we Wrocławiu.

Wystawa „Zbudowaliśmy to miasto” zobrazowała osiem dekad Stalowej Woli nie poprzez daty, kluczowe wydarzenia, znane osoby, które wyraziście zapisały się w dziejach, ale poprzez mieszkańców, którzy opowiedzieli o historii jednego z najmłodszych polskich miast.

– 80 lat z perspektywy miasta to niewiele, ale z perspektywy człowieka to szmat życia, dlatego ta ludzka skala została nałożona na osiem dekad rozwoju Stalowej Woli – mówi Lucyna Mizera, dyrektor Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli.

Tytuł wystawy odnosił się bezpośrednio do faktu budowy miasta na surowym korzeniu i podkreśleniu roli całej społeczności w tym dziele, a wystawie towarzyszyło motto pisarza Johna Greena: Ludzie tworzą miejsca, a miejsce tworzy ludzi.

Przez pryzmat wspomnień stalowowolan toczyła się narracja wystawy, pozwalająca na wsłuchanie się w to, co oni mieli do powiedzenia o mieście, które zbudowali, w którym żyją, którego ulice codziennie przemierzają, którego obraz mają w swojej pamięci, a klimat kreują. Ekspozycja nawiązała do aktualnego obecnie w muzealnictwie trendu biografii miejsc/przedmiotów oraz interpretacji dziedzictwa.

Na wystawie znalazły się fotografie, dokumenty, pamiątki, przedmioty użytkowe, rzeczy związane z konkretnymi osobami czy miejscami, fragmenty filmów i inne obiekty, które odpowiednio zilustrowały narrację i występowały w roli świadków dziejów miasta i jego mieszkańców. Ekspozycja była też zwizualizowaną formą mówionego archiwum, w którym znalazły się wywiady z mieszkańcami Stalowej Woli, nagrane przy udziale Zakładu Muzeologii Instytutu Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz studentek muzeologii i socjologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Pomysłodawcą wystawy była Lucyna Mizera, dyrektor Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli, kuratorem Katarzyna Zarzycka, przy współpracy Wojciecha Chudzika, koordynatorem zaś Elżbieta Skromak. Aranżację plastyczną wystawy opracowali projektanci z Koza Nostra Studio.